«Ο άνθρωπος της εργασίας βλέπει ξεκάθαρα στο πορτοφόλι του το τι σημαίνει περιβαλλοντική πολιτική και «πράσινη ανάπτυξη» σημείωσε μιλώντας στην «ERTOPEN», ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ειδικότερα μίλησε για την ενεργειακή φτώχεια που βιώνει ο εργαζόμενος αλλά και για τον υπερτριπλασιασμό των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος τα τελευταία χρόνια -και που αναμένεται να αυξηθούν κι άλλο το καλοκαίρι- ενώ στάθηκε στην πολιτική της «πράσινης ανάπτυξης» της ΕΕ «που τη στηρίζουν όλα τα κόμματα» που αυτή τη στιγμή απειλεί το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης με το αυτοκίνητο, «αφού δε θα μπορείς να πάρεις καινούριο, υποχρεωτικά, αυτοκίνητο για να είναι πιο "πράσινο"».
Επεσήμανε πως ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συναγωνίζονται πάνω στην «πράσινη ανάπτυξη» και πρόσθεσε: «Τι κρύβουν; Ότι υπάρχουν πάρα πολλοί κερδισμένοι πίσω από αυτό το παιχνίδι. Κρύβουν δηλαδή ότι με το πρόσχημα της "πράσινης ανάπτυξης" υπάρχουν μονοπωλιακοί όμιλοι τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, μεγάλες επιχειρήσεις που βγάζουν δεκάδες δις ευρώ, ότι αυτά τα δισεκατομμύρια τα πληρώνουμε εμείς και ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος οφείλεται στην ίδια την ανάπτυξη. Δεν μπορούμε να λέμε ότι έχουμε σαν προμετωπίδα την "πράσινη ανάπτυξη" και την ίδια στιγμή να καταστρέφουμε όλα τα βουνά βάζοντας ανεμογεννήτριες ή να τσιμεντώνονται οι παραλίες ή όταν συνολικότερα το κάθε κεφάλαιο, ο καπιταλισμός στο σύνολό του δεν έχει κανένα πρόβλημα να καταστρέψει το περιβάλλον».
Υπογράμμισε πως το ΚΚΕ θεωρεί ότι η «πράσινη ανάπτυξη» είναι μια κατεύθυνση που δεν πρόκειται να βελτιώσει τη ζωή των εργαζόμενων αλλά θα επιδεινώσει και θα αφαιμάξει ακόμα περισσότερο το εργατικό λαϊκό εισόδημα. Άρα η λύση δεν μπορεί να είναι να συνεχίσουμε σε αυτό το δρόμο και ξεκαθάρισε πως υπάρχει πολύ μεγάλη πείρα για να βγάλουμε ένα συμπέρασμα, «το περιβάλλον το καταστρέφει ο καπιταλισμός με γνώμονα το κέρδος και γι' αυτό δε μπορεί να το λύσει».
Καταλήγοντας είπε πως πρέπει να κινηθούμε στον αντίποδα, «σε μία λύση που αρχή, μέση και τέλος δε θα είναι το κέρδος αλλά η ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών, μια λύση που θα πατάει στην κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, πάνω δηλαδή στην εργατική εξουσία και στο σοσιαλισμό και αυτή η λύση που προτείνει το ΚΚΕ, μπορεί να λύσει το πρόβλημα».
